odciskać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ktoś po tych schodach zbiegał.
Coś jednak zostaje. Każdy sen odciska się w miękkiej wewnętrznej materii jak matryca. Zostawia swój ślad, kształt... - ... wiemy już, że odbiorca jest zawsze obecny w dziele sztuki) - odciska się w świadomości czytelników, pozostawia trwały ślad w ich pamięci i...
- ... kult rozumu utrzymuje się nadal w wielu nurtach współczesnej filozofii, odciska się negatywnie na życiu człowieka w społeczeństwie. W Polsce po 1989...
- ... wieku narażeni jesteśmy nie tylko na presję obyczajów, ale również odciska się na nas kultura masowa: prasa, radio i telewizja. W związku...
- ... Ich umysły formowała szkoła KGB, a to piętno bardzo mocno odciska się na języku i światopoglądzie, a przede wszystkim poczuciu humoru. Dlatego...
- ... kultu polskości i narodowych tradycji. Nakaz respektowania „obowiązków patriotycznych" odciska się wyraźnie i na kolejnym zbiorku błękitnego salonu – Synonimach polskich...
- ... często nie zdają sobie sprawy, jak mocno w pamięci dziecka odciskają się wypowiadane przez nich bez zastanowienia słowa. - Ojciec kiedyś zażartował, że...
- ... Dzisiejszy Berlin budują architekci z całego świata, na wizerunku Warszawy odciskają się dziś saskie rezydencje, stalinowski Pałac Kultury i biurowce wybudowane przez...
- ... nazywa, jej charakter - jak też cała sytuacja, o której mowa - odciskają się na rzeczowniku, kształtują jego formę. Brałoby się - zapewne - szablę. "Chwyta...
- ... z mózgu odpływa w kierunku podbrzusza. Patrzę na nogi Moniki, odciskające się pod lnianymi portkami, skrycie taksuję wzrokiem jej rozpłaszczone na fotelu...
- ... czole, że po długim pobycie przyjechałem z zagranicy. Gruby portfel odciskał się na udzie. Takich okazji złodzieje nie marnują. Prawdopodobnie większość ludzi...
- ... Niestety, głowa Drugiego Asystenta wypełniona była rodzajem woszczyny, w której odciskało się nieuchronnie wszystko to, co zmysły przynosiły z otaczającego świata. Tragedią...
- ... zieleniną. Zawisłe niewysoko w wodnisto-wieczornym, usychającym już błękicie chmury odciskały się na ziemi szeroko rozczapierzonymi palcami głębokiego cienia, a szczerniały w...
- ... dyszała wibrującym, smużystym powietrzem. Na jej porytej przez deszcze szarości odciskały się czarne trójlistki ptasich śladów. Polek siedział nad otwartą książką i...
